Ömür çok kısa.Önemli olan hayatı yaşayabilmek.Bir iz bırakabilmek!Ama nasıl?Ya bir yalansa?Ya da bir rüyaysa?Boşa mı gider emekler?Pembe pembe mi?Ya yeşilse?Ya ben ‘ben’ değilsem de SENsem?Duygularımız klasikse,bir daha yaşanamayacaksa?...
Belki de hem muhteşem hem de korkutucu olan akıbet yok olup gitmekse...Bedeninin her bir hücresinin apayrı yerlere-okyanus diplerine,bir dağdaki çiçeğin toprağına ya da masmavi gökyüzüne- dağılması!Ya düşüncelerin?!Onlarda ‘benim’ içimde.O zaman onlarda yok olup gidecek!Ama onlar sonsuza dek yaşayacak olan RUHumdaysa yok olup gitmeyecek,sonsuza akacak.Ve ey SEVGİLİ sen bedenimde değil ruhumun her köşesinde,dibindesin!Sonsuza dek benimlesin.
02 Mayıs 2008 Sibel PEHLİVAN
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 Yorum:
Yorum Gönder